vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Scanner
DE SCANNER
Ik lig voor dood geheel ontbloot
Op het koel rollend blad
Ze spuit mijn aders vol
Kleursel kleurt mijn dag
Tergend traag richting zwarte gat
Ik mag me niet bewegen
De zoemer zoemt
Ze kan me molesteren
Glijdend kom ik nader
Haar hakken takken takken
Langzaam schuivend de tunnel binnen
Sterren pronken aan 't firmament
Ze doet een hendel bewegen
De terugweg is net zo slepend
De sfeer doet me rillen
Er groeit iets tussen mijn billen
Echt
Ik hoor haar zeggen
Kom maar recht
Ingezonden door
Geplaatst op
29-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OnderzoekReacties op ‘De Scanner’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!