vorige gedicht
vorige gedicht
Bedrogen
Jou hart gaat nu in mijn handen branden,
wat jij mij hebt aan gedaan, is niet te weerstaan.
Al die tijden, blijven toch bestaan.
vergeven zou ik ooit, maar het vergeten daar doe ik niet aan.
Zie het maar onder ogen, vroeg of laat krijg je fk spijt.
Ga je denken aan die tijd.
Dat je mij hebt bedrogen, en niet dacht aan m`n pijn.
Maar alleen aan jezelf wat was dat toch fijn!
Reacties op ‘Bedrogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!