De langverwachte lente

Waar wij eens zwommen hand in hand
Wandelen we nu op het verharde water
Een storm om ons heen, de zon geland
Iets in mij zegt er is geen later

De angst had reeds voorzegd
Dat de winter ook onze liefde af zou romen
‘Leef zonder angst’, zo is ons uitgelegd
De nieuwe lente wil wel weer komen

Nu alles kleurloos lijkt om ons heen
Afgestorven onder stil verwijt en oud zeer
Zoek ik naar nieuw leven als voorheen
En vraag me af, komt ooit de lente weer


Huib van Riet