vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Moe van verdriet
Water loop over me face,
Omdat je me afwees.
Ik heb het afgeveegd,
Me traanbuizen worden steeds geleegd.
Er is geen één die me afwees,
Het was iedereen die me afwees.
Jullie denken wat een mafkees,
Een mafkees die nu nog leeft.
Iemand die dat weer beleeft!
Iemand die het toch wel doorheeft!
Iemand die het steeds maar weer vergeeft!
Iemand die het toch overleeft!
Iemand die het nu opgeeft?
Ingezonden door
Geplaatst op
26-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Borderline Hetleven Tranen. VerdrietReacties op ‘Moe van verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!