vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Geraakt! (arabische lente)
Geraakt!
hoor ik iemand schreeuwen
terwijl hij omvalt van de pijn
niemand kan hem helpen
we rennen voor dat wij hem zijn
hulpeloos blijven vluchten
opgejaagd als wild
er waren toch vruchten van de Arabische lente
ik krijg hier toch echt een ander beeld
Reacties op ‘Geraakt! (arabische lente)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!