Mieke
De stilte als de deur dicht slaat
je hakken zwijgen op het parket
Het raam, waar ik alleen door staar
de kilte in mijn bed
Een vraag, die ik nog stellen wil
de woorden zweven in de lucht
Mijn hand, die in de leegte graait
mijn mond, op zoek naar jouw gelaat
Jouw lichaam, dat mijn lichaam aait
Het zachte zuchten, als je komt
Ook zonder lozing van het zaad
geluk dat door mijn hersens stroomt
Dat is hoe jij mij achter laat
als je achteloos de deur dicht slaat
Maar ook met vreugde in mijn hart
omdat ik weet dat hij weer open gaat
die deur, die even slechts
ons samenzijn verstoort
En dat je straks weer naast mij ligt
en ik je stem weer hoor
Dan zijn er ook geen vragen meer
omdat ik de antwoorden al ken
Want wat ik eigenlijk zeggen wil
is dat ik heel gelukkig ben
MET JOU!
Reacties op ‘Mieke’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!