Naaldhakken in De gang

stilte
leegte in de gang
een schaduw doorbreekt de symmetrie
het zachte getik van naaldhakken dringt langzaam door tot de ruimte
echo's makend tegen de muur
het getik word steeds harder
tot een symfonie van geluid
het gaat steeds harder en sneller
het zweet breekt haar uit
de symfonie komt samen
het raast nu door de ruimte heen
de naaldhakken beginnen te rennen
sterven langzaam weg
als iedereen