Blijf vechten lieve meid
Blijf vechten lieve meid
Je was alleen
Door al het strijden wist je niet meer waarheen
Nu lig je daar alleen en stil
Om een reden waardoor ik van binnen gil
Achtendertig kilo is er nog van je over
Ik wilde dat we konden zeggen: we hebben het er niet meer over
Maar deze ziekte sleep jij heel je leven mee
Je leven is als de zee
Vaak neemt het de kwade dingen weg als schelpen en zie je ze nooit meer terug
Maar deze ziekte komt helaas weer terug en niet over een paar jaar: maar al heel vlug
Nu lig je daar te vechten voor je leven
Het doet me pijn en wilde dat ik je meer dan alleen dit gedicht kon geven
Maar zelfs bezoek is niet toegestaan
Maar ook al zie ik je nu niet je zal elk moment van de dag door mijn gebeden en gedachten gaan
Reacties op ‘Blijf vechten lieve meid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!