Ik had haar nog nooit gezien

ik had haar nog nooit gezien.
ze was maar zestien.

maar nu, na al die jaren is zij mijn levenslicht.
dus voor haar schrijf ik dit gedicht.

ik kwam haar tegen.
en toen was ze nog heel verlegen.

mijn kleine hartje kreeg meteen een raar gevoel.
want de kleine cupido die raakte zijn doel.

mijn hart werd zonder slag veroverd.
mijn leven werd voorgoed betoverd.

ik wil haar nooit verlaten, ik wil bij haar zijn de hele dag.
ik wil heerlijk kunnen genieten van haar mooie glimlach.

ik hou van haar, ik wil haar dat laten zien.
of heeft zij al mijn liefde nog niet gezien?

maar hopelijk hoort zij, van wie ik hou, mijn kreet.
hopelijk voelt zij, met wie ik wil zijn, mijn leed.

maar dat ene gevoel, dat is alles wat ik voel en weet.
ik zal altijd op haar wachten, want ik ben gereed.
want zonder haar in mijn leven ben ik niet compleet.