1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Je schoot mijn ogen terug
weer die blik
van jouw
leeg en mysterieus
die zo weinig
en daarom
zoveel zegt
ik had je al gezien
weer was ik bang
onzichtbaar voor
je te zijn
drukte
toch ving je
mijn ogen en
schoot ze terug
zo snel
ik schrok
had geen tijd
om lief te lachen
telkens laat je
me weer verbaasd
achter
Ingezonden door
Geplaatst op
12-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Blik Mysterieus TijdReacties op ‘Je schoot mijn ogen terug’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!