Instabiel
De pijn heeft gewonnen,
alles doet me zeer
ben in woede
ga als een razende tekeer
aan mijn woede ontkomt niemand
alle opgekropte gevoelens komen eruit
vriend loopt meer gevaar dan vijand
niemand gaat vrijuit
Geen controle meer over mijn lichaam
gevoel vloeit uit me alsof ik bloed
niemand kan stoppen
zonder dat hij boeten moet
helse pijn voed me
maar houd me tegelijk in bedwang
Heb alleen maar woede
pijn is woede
woede is haat
haat is verdriet
verdriet is pijn
er zal nooit een einde zijn aan het lijden
maar zelfmoord is geen optie
ik moet en zal er zijn
voor vrienden en familie
dus ik zal blijven smeken
om verlichting van mijn last
en weg te kunnen wijzen
naar hoe het eerst was
Ik wil blijven
tot het bittere eind
mijn lichaam bevrijden
de zon zal schijnen
ook al moet ik wachten
tot het einde der tijden

Ingezonden door
Geplaatst op
11-09-2012
Over dit gedicht
dit ben ik. de pijn is ondragelijk, mijn leven verwoest. ik weet niet hoe ik het moet dragen, of wat ik nu doe. mijn hoop blijft leven op een goed eind. Maar het is om het even, en vandaag wint de pijn
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pijn Razernij Verdriet WoedeReacties op ‘Instabiel’
-
Wauw. Super mooi gedicht. Echt respect! Verlichting komt wel. Je moet er alleen mee leren omgaan. Voor mij is verlichting het duister. Ik weet niet naar wat voor een verlichting je zoekt, maar het is er altijd. Liefs Sheala
Verwijderde gebruiker - 12-09-2012 om 12:28
-
Heel mooi geschreven. But dont give up the fight, ook jij mag er zijn. Groetjes chris
Laska119 - 17-09-2012 om 11:13
-
wow heftigg... maar wel erg mooi geschreven! x
Verwijderde gebruiker - 17-09-2012 om 18:42