Wereldvoedseldag
Ik wil iets schrijven.
Waarom?
Heb ik een droom?
een ideaal?
Ik moet iets schrijven
straks is het te laat!
Dan heeft de dood mij ingehaald
en sta ik weer met lege handen
Ik schrijf, ik houd van taal
van woorden, die je zwijgend zegt
over mensen
die in wanhoop staren
Ik weet het:
niemand is erbij gebaat
Het is alleen
om mijn geweten mee te sussen
Maar soms hoor ik ze krijsen
Ik zie de doden om mij heen
door hongersnood
en aids geveld
Ik voel hun vingers
rond mijn keel
en grijp vertwijfeld
naar mijn pen
omdat ik weet
dat ook ik
schuldig
ben
Ingezonden door
Geplaatst op
08-09-2012
Over dit gedicht
Ik schreef dit gedicht voor een lang geleden wereldvoedseldag. Het is volgens mij ook vandaag nog of juist van toepassing
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eerlijkdelen Wanhoop WereldvoedseldagReacties op ‘Wereldvoedseldag’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!