vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Leven in een toren
Ik leef in een toren
zonder enige uitweg
waar je me niet kan horen
zonder enige sluipweg
Huil ik daar
bidden werkt niet
helaas is het waar
het doet me veel verdriet
Ik zit daar opgesloten
zonder enige deuren
zonder enige celgenoten
maar ga niet treuren
Ik ontsnap uit de toren
Zonder enige deuren
Dat heb ik gezworen
Er staat heel wat te gebeuren

Ingezonden door
Geplaatst op
08-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Behandeling Depressie Gevangen VerdrietReacties op ‘Leven in een toren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!