vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wraak
Terwijl mijn nagels jouw huid laten huilen
zie ik de angst in je ogen verschijnen
Op je arm komt langzaam kippenvel
en langs je buik scherpe rode lijnen
Terwijl mijn lippen je lichaam raken, strelen
bijten mijn tanden zacht door je huid
Vroeger kon je zo schreeuwen, kleineren
En nu uit je keel enkel nog een hees geluid
Terwijl de tranen langs je wangen glijden
zie ik je lippen steeds heviger trillen
Ik lees nog steeds geen spijt in je ogen
Hoe graag je het nu ook zou willen
Terwijl ik je steeds meer ga haten
naarmate ik langer in je ogen kijk
Heb ik het laatste woord dit keer
terwijl het mes langs je keel strijkt
Reacties op ‘Wraak’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!