vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hoge tonen
uit de stalen kerktoren
verwaaien hoge tonen
echo’s van tijd
seconden roesten niet
rijgen zich aaneen
tot kettingen van uren
die dagen vastklinken
tot maanden
ze verankeren in jaren
de toren priemt
naar de oneindigheid
tijd staalt tevergeefs in eeuwigheid
wil melker
03/09/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
03-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eeuwigheid TijdReacties op ‘Hoge tonen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!