Eens zal het mooi en puur zijn

Eens zal het mooi en puur zijn

Geen inspiratie vandaag
Af en toe komt er wel een vlaag
En dan schrijf ik hem op
Maar de rest van mijn gedicht is dan een flop
Net als mijn eigen ik
Soms lijkt het wel of ik stik
In mijn eigen doen en laten
Sommige mensen aardig vinden en sommige mensen haten
Maar dan komt er weer een vlaag van mooie herinneringen
En verzin ik weer allerlei stomme maar ook grappige dingen
Dan is mijn leven weer even fijn
En kan ik weer zien hoe mooi het leven ook kan zijn
Mijn gedichten
Hebben vaak twee gezichten
Op de voorgrond staat vaak van hoe ik had willen zijn
Maar erachter schuilt de pijn
Het idee om nooit iets waard te zijn
Nooit iets te kunnen doen voor mensen met pijn
Ik moet me verzetten tegen zulke gedachten
En wachten
Tot mijn toekomst mij ook een leuke wending zal geven
Zodat ik niet meer met twee gezichten hoef te leven
Het vrolijke gezicht zet ik op naar buiten
Soms horen mensen me dan zelfs fluiten
Maar zodra ik thuis ben voel ik me verdrietig en alleen
Met niemand om me heen
Ik zie de handen niet die mensen me toesteken
Of de liefdevolle blikken als mensen me toespreken
Ik onthoud vaak alleen de slechte dingen van het leven
De goede dingen zie ik maar voor even
Ik leef nog met twee gezichten
En dat zullen jullie misschien wel merken aan mijn dichten
Maar eens zullen mijn gedichten mooi en puur zijn
En zal ik leven zonder pijn