1001 Gedichten
Waanbeelden
Wanneer je in de koude stromende regen staat
Niet wetend waarvoor je vecht en voor wie je leeft
Struikel je over iedere stronk en steen op jou pad
En lijkt het iedere dag alsof de aarde onder je beeft
Wanneer dan je hart het lijkt te begeven en breekt
Val je langzaam neer in een wereld vol angst en haat
Iedereen kijkt je aan om wie je bent en hoe je huilt
Maar er is niemand die je warm houd of tegen je praat
Wanneer elke snelle seconde een lang uur lijkt te duren
Is ook het laatste beetje hoop te weinig om door te gaan
De lucht wordt langzaam te zwaar om in te kunnen ademen
En alles wordt langzaam zwart in je eigen wazige kille waan
Ingezonden door
Geplaatst op
24-08-2012
Over dit gedicht
Over de angst en waanbeelden die mensen weleens in hun leven hebben, zal vast wel bekend zijn voor de lezers hier op 1001gedichten.
Geef uw waardering
Op basis van 17 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Beeld Fantasie Leven Waan WanneerReacties op ‘Waanbeelden’
-
Wauw, prachtig geschreven.. ik heb zelf geen waanbeelden, maar toch herken ik er stukjes in.. Ik ben echt onder de indruk van dit gedicht, amai doe zo verder ! Liefss Melissa
TheyCallMeMelissa - 24-08-2012 om 12:44
-
Dit is een mooi en duidelijk gedicht, en het is waar... maar gelukkig heb ik er zelf geen last van. Nogmaals, goed gedaan Chris liefss
♥DJolien♥ - 24-08-2012 om 16:17
-
Mooi verwoord! Liefss
Myself - 25-09-2012 om 17:49
-
Echt een heel mooi gedicht♥ Marieke
WeWillSee - 25-09-2012 om 19:17
-
Mooi geschreven, inderdaad dat besef wat je precies aan het doen bent, en wat je nou eigenlijk wil. Het besef dat je er even alleen voor staat, en niemand die dat besef met je delen wil. Liefs, Anouk.
Linda - 28-09-2012 om 14:58