Het gemis
Zo alleen in mijn bed, nu ik heb gevoelt en heb ervaren hoe het is om met een geliefde zij aan zij te slapen. Dag in dag uit, alsof het een gewoonte is.
Je arm om mijn zij met je hand bij mijn borst, en mijn hand die jou warme hand vasthoudt.
Het geklop van je hart, wat ik voel in mijn rug. Je ademhaling en het op en neer gaan van je borst door het ademen, wat mij mee laat bewegen.
Even zijn wij één. Het moment van ademhaling en rust.
Gedachtes die weg varen en we even nergens meer aan denken. Alleen nog maar genieten van elkaar, zij aan zij.
Onder het genot van het genieten van elkaar, zakken we langzaam maar zeker in een diepe slaap.
Een slaap waar onze gedachtes weer tevoorschijn komen en we over elkaar dromen.
Nadat het schip weer weg vaart, worden de dromen weer verbroken, maar worden door iets moois vervangen.
Het zien van elkaar in de ochtend.
Het bekijken van het gezicht.
Eerst de ogen die langzaam open knipperen en de lippen die open gaan en de tong zachtjes maar warm die de lippen opwarmt voordat er een woordje uit komt.
Die heerlijke lippen die naar me toe getuit komen en een warme maar een zacht kusje op me lippen geeft en een zacht gebrom eruit kom, wat zegt: Ik hou van je.
Reacties op ‘Het gemis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!