Onzekerheid
Ze loopt door de straten
met een leegte in haar hart
bang voor wat er zal komen
bang voor wat er van haar wordt verwacht
Ze zal verloren lopen
in het doolhof van haar hoofd
Vanbinnen is ze gebroken
haar vuur vanbinnen is al lang gedoofd
Ze loopt eenzaam door de straten
leeg in haar hart
niemand die voor haar zal komen
niemand die op haar wacht
Wat zal er van haar worden
zonder iemand die om haar geeft
Niemand zal voor haar komen
Niemand die weet wat ze vanbinnen beleeft
Ze loopt door de straten
vechtend tegen haar tranen
Niemand die erom geeft
Niemand die zorgt dat ze weer leeft
Als een zinkend schip
sleept ze zich voort
denkend aan de hoop die ze al lang heeft opgegeven
terwijl ze langzaam uitdooft..
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2012
Over dit gedicht
Onzekerheid: het gevoel dat we krijgen wanneer we ons zwak opstellen tegenover de buitenwereld?
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OnzekerheidReacties op ‘Onzekerheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!