Een wolk van een baby
Italië, daar ben ik als jij ter wereld wordt gebracht.
Het enige waar ik nog kon aan denken,
was om jou te gaan bezoeken.
Als het moment eindelijk aan breekt,
begin ik automatisch te glimlachen.
Daar lig je in de armen van je Trotse mama.
Zo schattig als je bent met je rond hoofdje en kleine lichaampje.
Je ronde, zachte wangetjes die roze kleuren.
Prachtig mooie donkerbruine oogjes.
5 vingertjes op elk handje en 5 teentjes op elk voetje.
Opeens krijg je de hik. Een schattig klein hikje.
Iedereen moet er om lachen.
Het wordt al laat en het wordt tijd voor mij om te vertrekken.
Jij ligt te slapen, zuigend op je duimpje.
Ik geef je nog een laatste zoentje op je voorhoofdje en vertrek.
Mijn pasgeboren nichtje Noor,
een wolk van een baby.
Reacties op ‘Een wolk van een baby’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!