De donkere kant

ik zag de kracht
uit de lijnen in je gezicht
langzaam verdwijnen

groeven verdiepten zich
in het weinige licht
uit de donkere kant van het leven

toch waren je ogen
soms helder en kwiek
in reactie op de fysieke tragiek

zij spraken woorden
die lippen niet konden zeggen
handen die zinnen uit moesten leggen

je lichaam is nog lang
bij ons gebleven maar
geestelijk was jij ons al ontstegen


wil melker
31/07/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl