Alles is veranderd

Alles is veranderd in mijn leven.
De mensen die me dierbaar waren liet ik los,
maar hun moest ik juist vast houden.
Nee de tijd kan niet meer terug.

Maar elke avond wens ik dat het kon.
Dat ik al mijn foute dingen kon terug draaien.
Dat alles weer was zoals toen.

Ik sluit me af van de mensen om me heen.
Bouw weer een stenen muur om me heen.
Een muur omdat ik me dan kan afschermen voor alles.
En de pijn kan verwerken, juist wat mijn hart heeft geraakt.

Ik weet niets of niemand is perfect, ook dat ben ik niet.
De lach dat ik draag is de mantel voor wat er echt gaande is.
Praten doe ik niet want vertrouwen heb ik er niet in.

Door het verleden is het moeilijk om mensen te kunnen vertrouwen.
Hoe moet weten op wie ik nog kan bouwen.
Ik scherm me af, ik trek me terug.

Maar ik weet nu wat er op mijn pad komt.
Ik weet dat wat er komen gaat moeilijk wordt.
Dat het leven veel moeilijker wordt, dingen die zijn gebeurt vergeet ik niet.
Kon ik maar alles over doen, dan was alles beter gegaan.