Fotograaf
Verscholen in het groen,
een camera geklemd in je hand,
je glimmende flits gericht op een vogel
aan de waterkant.
Uiterlijk zo rustig, maar van binnen slaat je hart
een balts van verlangen
om hem op gevoelige plaat te vangen
Je wacht, met engelengeduld,
op dat volmaakt moment
dat hij jou in het aura van de zon
zijn schuchtere blik toezendt
om hem te doen verstarren
met een flits en zachte zoem
en hem liefdevol te schenken
eeuwige roem.
Even later vlucht hij weer,
naar de boezem der natuur,
maar hij weet niet dat hij straks
bij een knetterend vuur
met zijn glanzend, kleurig verenpak
jou schenken mag
de apotheose van de dag.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-07-2012
Over dit gedicht
Het is een gedicht over mijn moeder die een foto maakt van een vogel bij de waterkant.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Fotograaf Natuur Schoonheid VogelReacties op ‘Fotograaf’
-
Hartstikke mooi!!! Zoals je het verwoordt; de spanning van het moment en dat je daarna met trots je foto kan tonen. Mijn vrouw en ik houden van fotografie en herkennen ons in dit gedicht, Met vriendelijke groet, Huib
Huib van Riet - 23-07-2012 om 10:44