vorige gedicht
vorige gedicht
Het geheim van Mira's pijn
van Mirabai.
Slapeloos de hele nacht, hoe
lang nog tot de morgen komt ?
O mijn metgezellin**, eens
schrok ik wakker uit een droom.
De herinnering eraan
wil maar niet vervagen. -
Zuchtend en naar adem snakkend
sterf ik langzaam weg. Wanneer toch
komt de Heer, mijn Hari, Heer der
door de liefde zo gekwelden ?
Gek geworden, mijn verstand kwijt,
Hij, die leven geeft en neemt,
Hij toch weet van mijn geheim,
het geheim van Mira's pijn.
Vertaling: 白ç‹
[** Lalita.]
Meer hierover zie:
http://www.flickr.com/photos/78240725@N03/7609711218/in/photostream
Reacties op ‘Het geheim van Mira's pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!