Je komt er wel
Kleine meid, kleine vent,
je komt er wel dat voel ik echt.
Pijn, verdriet en tranen zijn zo gewend!
het komt wel goed wordt er gezegd!!
De hoop is echt wel aanwezig,
maar ook zo dodelijk tegelijk!
Ik ben er continu mee bezig,
bijna de hele dag, vooral tijdens de strijk.
De pijn van het gemis van een kleine,
zwanger? ik weet niet hoe het voelt!
Komt er ooit een van ons beide, de zijne?
is het allemaal zo bedoeld?
Het vertrouwen ben ik niet kwijt,
maar af en toe zakt de moed me in de schoen (en)!
Het is een eenzaam gevoel, hij lijdt,
doordat mijn lichaam niet doet wat hij moet doen.
Maar kleine dreumes, wij wachten,
hoe lang het duurt weten we niet!
Ooit kan jij de pijn verzachten,
hoop dat jij dat ooit ook ziet!!!
Ingezonden door
Geplaatst op
17-07-2012
Over dit gedicht
We hebben heel lang moeten wachten op ons kleine wondertje, na 4 jaar is hij eindelijk geboren!!
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZwangerschapReacties op ‘Je komt er wel’
-
Kan zo goed met je meevoelen, kreeg kippevel van je gedicht (en bij mij is dat een goed teken :) ) Wij hebben ook 5 jaar moeten wachten op ons meisje en zijn in tussentijd 2 kindjes verloren maar nu zijn we zo gelukkig met ons dochtertje. Soms voel ik me schuldig als ik boos op haar ben, omdat we onszelf zo gelukkig mogen prijzen dat we haar hebben. Geniet met volle teugen van je kindje Liefs, Emma
Emma - 29-04-2014 om 13:59