vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zittend in de hoek van de kamer
Jij heb mij zien zitten
in de hoek van de kamer
Dat beeld vergeet ik niet
Hoe jij tegen mij stond te schreeuwen
Even later ging jij naar beneden
Je liet me zitten zoals ik zat
Niet veel later was de politie er
En stonden ze met wapenstokken
Dat jij toen die link niet kon leggen snap ik niet
Is het dan zo moeilijk de waarheid te vertellen van wat er gebeurt is
Het is niet alleen mijn schuld
Ja ik was er bij betrokken
Ik was niet altijd een lieverdje I know
Maar dat geeft jou nog het recht niet dit te doen
Reacties op ‘Zittend in de hoek van de kamer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!