Nooit toch zal'k verliezen ...
Zou het sandelhout zijn geur verliezen,
als gé't in stukjes fijnhakt ?
Zou een brokje goud zijn glans verliezen,
als gé't verhit of fijnsnijdt ?
Zou het suikerriet zijn zoet verliezen,
als gé't in persen breekt
en dan verhit ? Als gé
mij doorzoeken wilt naar vroeg're zonden,
om dan deze naar mijn hoofd te sling'ren,
is het uw verlies. Gij, Prabhu, moge
mij terneerslaan, nooit toch zal'k mijn liefde
voor mijn Heer wit als jasmijn verliezen !!
Van Akka Mahadevi.
Vertaling: 白ç‹
Verzen in trochee, jambe, trochee, jambe, trochee, jambe, jambe, 5 verzen in trochee.
Meer hierover zie:
http://www.flickr.com/photos/78240725@N03/7591049604/in/photostream
Reacties op ‘Nooit toch zal'k verliezen ...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!