Eenzaam

eenzaam.

stil,er zijn geen woorden voor.
ik voel me zo eenzaam ,zo alleen.
ik lijk wel niet te kunnen praten, over de gevechten in mijn hoofd.
soms lijkt de wereld zo hard door te gaan ,waarbij mijn voeten aan de zelfde steen zijn geplakt.
ik moet huilen "zachtjes ,want niemand mag het zien.
telkens dat ;blije gezicht ,omdat de mensen rond je heen'' je nodig hebben.
pijn het doet zo veel pijn ,maar niemand die ziet het of wilt het zien.
ik wil vluchten ,rust daar verlang ik zo naar.
de kreten die ik uitschreeuw woorden afgepoeierd als lege dozen.
maar echter deze zijn vol ,overvol,en ik ben moe.


eenzaam.