Op het uitgedroogde crematieterrein.

Op het uitgedroogde - crematieterrein
tast de kleine pey rond, maar vindt niets te eten.
Het zit daar een wijle te denken, dan gaat het slapen.
Op het crematieterrein, waar de demoontjes lijden,
wanneer, zoals altijd bij schemering, de goden
op de mulavins drummen en de Heer vol Schoonheid
danst met vuur in Zijn hand, geen slag - missend.

Van Karaikkal Ammaiyar.
Vertaling: 白狐

Meer hierover zie:
http://www.flickr.com/photos/78240725@N03/7568384090/in/photostream

[Ze zag zichzelf als een pey ("pee"), een geest, a spirit, a ghoul.]