Masker van emoties

Masker van emoties

Iedereen heeft er één, een masker.
De één gebruikt hem nooit de ander elke dag.
Misschien voor oude pijn, misschien voor nieuwe.

Soms moet je ook een masker voor jezelf opzetten.
Je wilt vrolijk zijn, je wilt erbij horen.
Je wilt vrienden, je moet vrolijk zijn.
Maar zijn die vrienden die je hebt wel echt?
Geven ze om je zoals jij om hen geeft?

Ik heb nooit vrienden gehad,
nooit gaven ze om me.
Ze gingen weg,
lieten me alleen.
Hulpeloos achter,
en daar kwam het masker; het boeit me niet.
Maar diep van binnen had ik pijn,
ik was alleen; alweer.

Als nu iemand me nog alleen laat,
dan breek ik, dan kan ik het niet meer aan.

Ik ben uitgeput.
Ik ben het zat.
Ik wil niet meer.