vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wachtend op de dood
soms ben ik bang
soms ben ik moe
soms wil ik niets liever
dan eeuwig ogen toe
soms ben ik wanhopig
maar niemand die het ziet
tranen rollen van mijn wangen
ben alleen met mijn verdriet
verloren in mijn lichaam
ken ik mezelf niet meer
snijden is de oplossing
want dan voel ik weer
bloed vervangt de tranen
littekens op mijn huid
wachtend op de dood
als ik mijn ogen sluit
Reacties op ‘Wachtend op de dood’
-
echt verdrietig jou gedicht.het leven is best wel mooi,als jij er voor open staat. vervelende bobbels horen nu èènmaal in het leven.sterkte met alles,maar weet dat elk mens een kracht bezit,om de onmacht te overwinnen. liefs van mij.
Verwijderde gebruiker - 13-07-2012 om 18:27