1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Laten gaan

Het leven verdween uit iedere vezel
van haar lichaam
en leeg, zo leeg
ik zag haar liggen
een gesloten blik -
ze liet los
de wereld en haar leven

en voor even,
ademde ze weer
om daarna voorgoed te verdwijnen,
in de koele avondlucht.

Een vlinder verscheen in mijn vensterraam
in volle overgave
toch broos, zo kwetsbaar
ik fluisterde je naam
dat ik je niet vergeten was
je vloog en hield toen stil.

Ik wilde je vangen
en je voor altijd bij me houden
gesloten, en samen
maar
ik liet je gaan en je vloog -
ik liet je gaan.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Afscheid Dood Leven Metafoor Moeder Vlinder

Reacties op ‘Laten gaan ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laten gaan