vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vergif
Dagelijks wordt het gemeden.
Levenslang geluk wordt vermeden.
Onverdraaglijke toorn wordt ontstoken.
Verlaten en eenzaam blijf je achter.
De dag van het verraad .
De passie van elke god.
Vreugdevuren branden in het hellevuur
Tot het einde nadert...
Één slok van de kelk
De liefde die oversprong
Een laatste blik, je laatste adem
En rust...
Rust tot het besef,
Het besef van het verraad.
Razernij overspoelt je en tranen willen niet komen.
Haat stroomt als vergif door je lichaam.
Vergif zonder tegengif
Reacties op ‘Vergif’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!