Geboorte

Die eerste klaaglijke schreeuw,
om aandacht voor je eigen ik.
De holte in mijn buik is leeg, nu
ik ben gewoon nog uitgeput

van de weeën,
die onze band verbraken
door vreemde handen
abrupt verknipt

toch was ik blij
en opgelucht
dat ik je eindelijk
aan kon raken.

Ik hoopte,
bad,
vergat
haast alles om mij heen

die laatste uren,
waarin ik wachtte
op je eerste
zachte geween

Nu ligt de wereld voor je open
de geur en klank
van duizend nieuwe dagen
Wanneer je moe bent

of alleen
zal ik jou
op mijn handen
dragen.