vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jaloezie
Kan ik de wereld nog wel aan
als jaloezie me verzengd?
De grond onder mijn bestaan,
wordt met mijn tranen vermengd
Haat en liefde, zo dicht bij elkaar,
spelen met mij een duister spel
Blij of boos, ik voel me raar,
eeuwige ziel die me nu kwelt
Je houdt van me, en ook niet
trekt me aan, terwijl je vrij wilt zijn
Stoot af wat je even niet ziet,
Heus, dat voelt niet fijn...
Wees eens eerlijk voor een keer,
zeg me waar het op staat
Je houdt van me, je haat me weer
waarmee de liefde snel vergaat...
Reacties op ‘Jaloezie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!