vorige gedicht
vorige gedicht
Je sprankelende glans
zie je glinsteren
zonnetjes spiegelen
tegen de kant
in het voorbijgaan
koel je de hand die ik
naar jou heb uitgestoken
jij watert af
van grote hoogte
helder als een beek betaamt
maar in je gaan
langs stad en land
dooft je sprankelende glans
ondoorzichtig en vervuild
stroomt het menselijk visitekaartje
schaamteloos het zeegat uit
wil melker
02/07/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
02-07-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Natuur VervuillingReacties op ‘Je sprankelende glans’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!