vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De laatste toevluchtsoord
De woorden zweven door de kamer
Je kan ze aanraken, Je kan ze pakken.
Nee je bent niet gek, ze zijn er echt.
Ze zitten in het hoofd, van de ontdekker
Die uit zijn droom ontsnapt
En een nieuwe schetst.
De woorden zijn je redding
Ze strelen je met warmte, voel je het niet ?
Ze laten je zien, wat je moet schrijven.
Wat er gedaan moet worden.
En wie er dan als laatste overblijft.
Geloof in ze.
Ze zijn je toevluchtsoord.
Jou schuilkelder.
Jou laatste hoop.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-07-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hallucineren LiefdeReacties op ‘De laatste toevluchtsoord’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!