vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vastklampen en Illusies
Vastklampend aan herinneringen,
het ontkennen van de werkelijkheid,
begin ik mijn grip te verliezen
in een niet te winnen strijd.
De gedachten die we samen deelden
en de gevoelens die ik erbij had,
nu zijn er alleen nog maar de dromen
die me doen denken aan onze tijd
.
Vastklampend aan de illusies,
het ontkennen van de werkelijkheid,
heb ik jou nu ook verloren
door de eeuwig durende tweestrijd.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-06-2012
Over dit gedicht
Gedachtenstroom
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Ontkennen WerkelijkheidReacties op ‘Vastklampen en Illusies’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!