Ooit was er grijs

hoe ik ook straalde
jij absorbeerde alle licht
in samen zijn

kaatste zwart
in schaduwrijk bewegen
zette leven op het spel

het perspectief
in ons bestaan liet jij
als donkere vlek ten onder gaan

ooit was er grijs
maar in die mist raakten wij
elkaar al spoedig kwijt

leven in zwart wit
kent geen compromissen
de een laat zo de ander stikken


wil melker
29/06/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl