1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Kinderen

Ach opgroeien, het is me wat.
Voorbij de jonge jaren,
toen ik nog twee prinsesjes had
met blonde vlechtjesharen,

twee meisjes, kirrend van plezier,
als ik, met m’n armen gespreid,
al lachend riep: “Kom hier! Kom hier,
want het is knuffeltijd!”.

Je kunt het helaas niet vermijden,
kleine kinderen worden groot.
Voorbij vliegen de heerlijke tijden
dat je hen koesterde op schoot,

dat ze in je armen vlogen
of paardje reden op je rug.
En straks dan denk je glimlachend
of met twee natte ogen
aan die mooie periode terug.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Het is een gedicht over het loslaten van opgroeiende kinderen en over het missen van hun onschuldige kindertijd.

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Heimwee Kinderen Loslaten Opgroeien

Reacties op ‘Kinderen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Kinderen