1001 Gedichten
Gebroken
K`luister naar de wind,
Hoe het zachtjes waait,
De zon komt net op,
Waar vind ik de rust die ik nodig hebt?
Ik kan het niet meer aan!
Kreundend zie ik je gaan,
Was bereid,
Maar toch het punt had ik vermijd..
Nu het er op aan komt.
Stort mijn hele wereld in,
Wat heeft het leven nog voor zin?!
Met een hoofd vol gedachten,
Keer ik weer terug..
Huilend loop ik op het pad,
Het pad wat jij ooit eens betrad.
Het is niet meer van jou!
Ik hou van jou..
Maar ik ga je vergeten.
We zullen vrienden blijven..
Dat wel.
Maar dit wat ik je vertel.
Is de waarheid.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-06-2012
Over dit gedicht
ik kan het niet meer aan!
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Gebroken ’
-
dit is zo heel erg mooi!!! liefs brigitte
Verwijderde gebruiker - 28-06-2012 om 12:29
-
Wauww heel mooi! Thx voor je lieve reacties :D Liefss
Just-Me... - 28-06-2012 om 13:49
-
idd heel mooi geschreven...toi toi...bedankt voor je reactie...
...Anony... - 28-06-2012 om 14:38
-
lieve roos. Heel erg bedankt voor je super lieve reactie..en dat je het opnam voor mij bij beoordelen dat van jurre...je bent een super lieve vriendin ik ben er ook voor jou Liefs dikke knuffel Brigitte
Verwijderde gebruiker - 28-06-2012 om 14:59
-
Wat een heerlijk gedicht; gewoon recht toe recht aan, straight from the heart! Knap hoor! Liefs ikke
Verwijderde gebruiker - 28-06-2012 om 19:56
-
Heel mooi!!
Myself - 29-06-2012 om 17:51