Dat wordt de dag.
Dit is de dag, waarop ik het weer voel,
Dit was mijn lach, die bedekt mijn gevoel.
Dit is de dag, waarop ik weer huil,
Dit is mijn traan, waarin ik schuil.
Dit is het uur, waarbij ik jou het meeste mis,
Dit is de minuut, waarin het leven alleen zo lastig is.
Dit is de seconde, wat lijkt stil te staan,
Dit is het moment, wat ik niet kan tegengaan.
Deze dag wordt weer zoals eerst, gevuld met gemis,
Deze dag is het oke, aan het eind van de dag, mijn gedachtes al gewist,
Morgen wordt weer zoals eerst, gevuld met gelach en vrolijkheid,
Een gezicht vol van blijdschap, maar het vreselijke gevoel dat snijd.
Overmorgen, de grote dag waarop ik je mis,
Je naast me zij, in deze belangrijke gebeurtenis,
maar ik sluit me ogen, en adem weer diep,
Dat wordt de dag, waarbij ik wou dat je naast me liep.
Reacties op ‘Dat wordt de dag. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!