vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jou
Ergens diep in de weilanden,
vol met bloemen dat ze waren,
en de volle grassprieten in de aarde,
daar was jij om de ruzie te bedaren.
Tussen de vogels en de rupsen,
tussen de vossen en de muizen,
tussen de mannen en vrouwen,
die ruziend bouwden die huizen.
En jij was daar,
om de nagatieve gevoelens tegen te houden,
daar te staan als bemiddelaar,
zodat iedereen weer van elkaar zou houden.
Maar ook jij kan niet alles,
ook voor jou is het tijd om voor jezelf te kiezen,
om te kiezen voor jou als persoon,
en jezelf nooit op te geven.
Reacties op ‘Jou’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!