2 masker

Soms heb ik even een masker
De meeste zien hem niet, maar het ene masker is het andere niet.
Dan lijk ik zo gelukkig en blij, ben ik een woordenwaterval
en ken ik geen angst dat ik misschien val.

Is het een houding?
Is het een act?
Bang dat het werkelijke uitlekt?

Ik zoek nog steeds.. de jarenlange zoektocht.

Ik geloofde dat het masker echt was,
Dat alleen vreugde voelen en alleen het prachtige zien vanzelfsprekend was

Het andere masker is grijs en voelt koud
Alsof de zon wordt weggeduwd

Ik kijk steeds achterom, zonder dat ik ergens kom
Ik kijk achterom met spijt en schaamte
Zonder enige vrolijkheid, want wat het rottige is, het is vaak een feit

Het is zo moeilijk uit te leggen, en misschien nog moeilijker te begrijpen
Misschien wil ik het praten over ook wel eens ontwijken

Je gevoel, je reacties, je houding, je gedrag..
Waarom ik soms juist wel lach

Soms ben ik uitbundig
Soms ben ik kundig
Soms ben ik somber en eenzaam

2 Maskers..

Moet ik er altijd per se één op?

Ik wil mij vrij en mooi voelen, zoals bloeiende klimop..