vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik zie haar staan
ik zie haar staan
ken haar verdriet
ik weet het allemaal
toch help ik haar niet
haar ogen vol verdriet
maar toch geen traan
ooit huilde ze van pijn
nu heeft ze het laten gaan
een hart van porselein
veranderd in steen
hard gemaakt van buiten
daar komt niemand doorheen
alles wat ze wilde
was een vriend
eenzaamheid kreeg ze
dit had ze niet verdiend
ik zie haar staan
met al haar verdriet
ik wil haar helpen
maar spiegels praten niet
Reacties op ‘Ik zie haar staan’
-
heel mooi vol emotie
amy wouter - 27-10-2010 om 12:40