Aangeslagen stilte

de zon schijnt
uit een ander perspectief
kleurt nog vaag oranje

schaduwen rafelen
zacht klappende handen
maken een grijs gebaar

nog dwaalt een
verloren schreeuw als spook
door de aangeslagen stilte

verwondering in toon
omdat de vriend verloren ging
op wie men dacht te bouwen

verdriet omdat
de helden gewone mensen zijn
die spelen zonder zelfvertrouwen

hun taken zijn volbracht in
een systeem dat slechts verliezers telt
de eigen creativiteit is al lang geveld


wil melker
14/06/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl