Een onverwachte lach

vroeger speelde
hij met blokken
alleen in de kleur rood

handjes pakten
nooit een ander
die waren blijkbaar dood

wilde niet met
kinderen praten
had ze nauwelijks in de gaten

zijn wereld kent
geen tijd of dag
ogen maken nooit contact

een eenling
op zijn eigen pad met
soms een onverwachte lach

die opening geeft
waarin de hoop herleeft
dat hij op zijn manier gelukkig is


wil melker
12/06/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl