Vallen en Opstaan, Knokken en Doorgaan
Mijn gevoel is zo leeg, zo leeg van binnen
Zoveel gedachtes in me hoofd , maar weet niet waar ik moet beginnen.
Pakte me dagboek, schreef ze op met pen en papier
Maar je ziet me altijd lachen, ’s middags maak ik veel plezier
Maar ’s nachts komt mijn gevoel, schrijf de tekst met tranen en pijn,
Ik wou dat iemand me begreep en voor me kon zijn.
Liep soms weg, ging zitten aan het meer,
Wat ik heb mee gemaakt, fouten maken doet zeer
Blijf altijd sterk, blijf altijd mezelf
Goed nagedacht, gevoel komt vanzelf.
Focus op het heden , verleden laten gaan.
Vallen en opstaan, knokken en doorgaan
Ruzie met me vriendin, stress aan me hoofd
We gingen geen ruzie maken, hadden we elkaar beloofd.
Maar toch hebben we ruzie om de kleinste dingen
Ik deed me koptelefoon op , zette de muziek aan en ging zingen
Gedicht schrijven om mensen te overtuigen, mensen goed te laten voelen
Soms dingen verkeerd zeggen, maar het goed bedoelen.
Maar toen liep het weer mis, ging weer zitten bij het meer.
Denken wat ik weer heb gedaan, fouten maken doet zeer.
Blijf altijd sterk, blijf altijd mezelf
Goed nagedacht, gevoel komt vanzelf.
Focus op het heden , verleden laten gaan.
Vallen en opstaan, knokken en doorgaan
Maar ik besef dat familie mij op de been houdt, zij maken mij sterk
Blijven hopen om een goed gevoel, bidden in de kerk.
Onthoud 1 ding, mensen om je heen, die staan altijd voor je klaar.
Ik heb me fouten overwonnen, ik voel me een winnaar.
Ik vergeet de fouten die ik heb gemaakt, Klaar om voor me doel te gaan
Dan zie je eindelijk waar de motto voor staat :
Vallen en opstaan, knokken en doorgaan
Gemaakt door Djuric Doran
Reacties op ‘Vallen en Opstaan, Knokken en Doorgaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!