vorige gedicht
vorige gedicht
bij papa opschoot
ik weet nog goed, bij papa op schoot,
in het ziekenhuis staren naar een oude mooie vrouw,
wachtend tot dat ze haar ogen openen zou.
opeens zag je wat glinsteren, mooie bruine ogen .
de ogen die je liefde en warmte gaven.
die ogen die steken in je hard gaven,
omdat je diep van binnen wist dat het niet meer was op te graven.
voortaan was je alleen nog maar te bezoeken in mooie gouden staven.
Reacties op ‘bij papa opschoot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!