vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Breendonk
De vrachtwagen stopt.
Voetstappen op de kasseien.
Bonzende harten.
Onverstaanbare woorden.
Een lange, lege gang.
Donker.
Met een duidelijk begin.
En een nog onbekende bestemming.
Jammerende kreten.
Van achter vergrendelde deuren.
Opgesloten.
Samen met het laatste beetje menselijkheid.
Nog een restje hoop.
Maar dan...
Bam !
Gedaan.

Ingezonden door
Geplaatst op
08-06-2012
Over dit gedicht
ik heb dit gedicht geschreven na mijn bezoek aan het doorgangskamp Breendonk.
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Onmenselijkheid OorlogReacties op ‘Breendonk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!